Sunday, March 27, 2016

"Ik kan niet schilderen" zei hij, en ik zou hem het tegendeel bewijzen!


Om 7.30 die ochtend kon ik mezelf met moeite ertoe dwingen om op te staan na een lange dag met veel te veel uren op mijn benen te hebben gestaan de dag voorafgaand aan de schilderworkshop. Een ietwat gezwollen knie en hielspoor (peesplaat ontsteking) betekende dat ik met mijn benen omhoog moest zitten, maar mijn adrenaline ‘kicked in’ en ik ging naar de keuken voor nog wat voorbereidingen voor de lunch die bij de workshop was inbegrepen. Mijn trouwe keukenmachientje veranderde tomaat met verse basilicum en knoflook tot een lekker smeerseltje en ik prakte een rijpe avocado fijn en mengde dit met verse knoflook, wat zout en citroen. Nog snel even wat rozijnen en dadels geweekt en fijngemaald met cashewnoten waar ik vervolgens balletjes van maakte die ik in kokosrasp rolde (erg lekker, het proberen waard!) en toen ging de bel. Om 10.30, precies op tijd, opende ik de deur voor zes beginners, zoals ze zichzelf noemden. Ze introduceerden zich met een handdruk, waarna mijn 12-jarige hond Choppy een puppy impressie weggaf en erg zijn best deed om iedereen met een natte tongzoen te verwelkomen, tot hilariteit van mijn gasten, gelukkig. Vervolgens gingen we naar mijn atelier aan de achterkant van ons huis waar ik om te beginnen enkele basisregels voor het creëren van een schilderij uitlegde. Het geven van schilderles en workshops is iets waar ik al een aantal jaren ervaring in heb en door de jaren heen heb ik les gegeven aan zowel ervaren als onervaren hobbyschilders. Daarom weet ik dat ik iemand kan helpen om op een volgend niveau te komen en mensen blij kan verrassen voor wat hun creatieve capaciteiten aangaat.


Dit keer ontving ik een groep vrienden uit Noorwegen, allemaal beginners, die uitkeken naar een dag plezier en creativiteit. Ik vind lesgeven aan beginners een leuke uitdaging. "Ik kan niet schilderen", zei één van de ontluikende kunstenaars. Ik denk echter dat iedereen kan schilderen, want iedereen kan een min of meer rechte lijn en een min of meer perfecte cirkel tekenen. Schilderen gaat niet over perfectie maar over creativiteit, observeren (als men werkt aan de hand van een object, afbeelding of landschap) en evenwicht. Het is vrij normaal, als je aan een schilderij begint, om gevoelens van twijfel en zelfkritiek in jezelf te ontdekken. Het is moeilijk te geloven dat je eerste pogingen om de schets die je zojuist hebt gemaakt, die schets die je niet goed genoeg en lelijk vindt, kan worden omgetoverd tot iets wat het oog kan behagen. Maar dat is waar mijn creativiteit tevoorschijn komt. Ik weet wat er zal gebeuren, want ik heb het al zo vaak gezien. Ik vind het leuk om toevallige en niet zo toevallige spatten van kleur op canvas-papier te benadrukken en op die manier zelfvertrouwen en hoop te stimuleren. Ik hoef niet te doen alsof, ik hoef niet te liegen, want er is altijd wel iets moois te ontdekken en waar iets kan verbeteren kan ik tips en suggesties geven.



Vijf van de zes kunstenaars in spe namen een van mijn flamenco schilderijen als voorbeeld. Wanneer een groep hetzelfde onderwerp neemt om te schilderen dan is het interessant om de resultaten te vergelijken. Het gaat er niet om dat, in dit geval, een schilderij van mij, exact moet worden gekopiëerd. Het is slechts een oefening van observatie en interpretatie binnen de mogelijkheden van de schilder. De sfeer in de studio was geweldig en men was zo intens bezig dat niemand de aardbeving die tijdens de workshop plaatsvond heeft opgemerkt. Iedereen zat in een creatieve flow en tijd bestond niet. De lunch die ik had gepland om 13.30 aten we een uurtje later. Een ruim aanbod in vegetarische tapas bleek goed te bevallen en het was een welkome onderbreking. Na de lunch was het tijd om de puntjes op de i te zetten en de uiteindelijke werken werden met elkaar vergeleken. Zonder uitzondering was iedereen enthousiast en verbaasd over hun eigen vermogen om, de eerste keer dat ze een schilderskwast ter hand namen, een leuke, kleurrijke afbeelding mee naar huis te kunnen nemen. Een kunstwerkje dat met een passe-partout en een kleurrijke lijst zeker een leuke herinnering is aan een creatieve dag. Twijfel en onzekerheid was veranderd in enthousiasme en dat was heel leuk voor mij. Sommigen namen zich zelfs voor door te gaan met schilderen, zoals één van de dames liet weten “Ik was volledig geconcentreerd op het creatieve proces, ik heb aan niets anders gedacht en dat was een zeer ontspannen en mooi gevoel; daar wil ik meer van".



De waardering was oprecht en dat is precies wat het de moeite waard maakt voor mij. Het vervult me met vreugde wanneer ik mensen kan inspireren of ze simpelweg een leuke dag kan bezorgen waar dagelijkse beslommeringen in een golf van kleuren en plezier oplossen. Er werd afscheid genomen met een omhelzing en een glimlach en nadat ik mijn atelier en de keuken weer had opgeruimd kwam ik weer terug in mijn lichaam, de adrenaline was verdwenen en ik liep opeens als een 90-jarige met een ernstig arthritis probleem. Elke spier in mijn lichaam deed pijn en mijn benen en voeten wilde alleen nog maar in een verticale positie worden gebracht, maar ... mijn hart en ziel waren gevuld met tevredenheid. Met een glimlach op mijn gezicht besefte ik dat ik steeds weer opnieuw precies hetzelfde zou doen. En de meest zichzelf bekritiserende persoon in de groep? Ik had hem het tegendeel bewezen!

Wil jij jezelf en een groep vrienden verrassen en de kunstenaar die ook in jou huist ontdekken terwijl je geniet van een leuke creatieve dag in La Herradura aan de Spaanse Costa Tropical, voel je dan vrij om contact met mij op te nemen via renate@renatevannijen.com voor meer informatie. Meer kunst en informatie over mijn boeken en schilderijen kun je vinden op www.renatevannijen.com
Meer weten over schildervakanties klik hier en voor meer informatie over schilder- en mandala lessen en workshops klik hier

Als je op de hoogte wilt worden gehouden zodra een nieuw Spaans avontuur is geplaatst, dan kun je je aanmelden voor mijn nieuwsbrief die altijd een link naar de meest recente blog bevat. Je kunt me natuurlijk ook volgen via Facebook als je dat leuk vindt: https://www.facebook.com/RenartsBookWorld/







Sunday, March 13, 2016

Van euthanasie naar vlinder

“Dat vind ik nou zo leuk aan jou” zegt mijn vriendin, “je kunt zo diepzinnig zijn en tegelijkertijd ga je heel luchtig om met serieuze zaken in het leven” De reden van haar beschrijving was mijn reactie op haar ingesproken berichtje via whatsapp nadat ze tijdens een bezoekje aan familie de urn van een geliefd familielid zag. “De urn was zo groot!” zei ze en verontschuldigend vroeg ze zich af of het me zou storen dat ze op zo’n manier over dit onderwerp praatte. Er kwam een glimlach op mijn gezicht terwijl ik het opnameknopje in whatsapp ingedrukt hield en mijn reactie insprak. “Mijn vader en moeder gingen altijd wandelen in een heel mooi bos- en heidegebied in de buurt van mijn geboortestad Arnhem. Toen mijn moeder zich ‘voorbereidde’ op haar dood uitte ze de wens om haar as in dit heidegebied uit te laten strooien. ALS, een progressieve, neurodegeneratieve ziekte, had haar lichaam veranderd in een gevangenis en na zorgvuldige afweging door verschillende artsen en vanwege een zeer korte levensverwachting werd haar euthanasie wens ingewilligd. Vredig ging ze over naar de ‘andere’ kant terwijl wij haar vasthielden. Maanden later vertelde mijn vader dat hij was wezen wandelen in het bos- en heidegebied, in de buurt van Arnhem, waar hij altijd met mijn moeder ging wandelen, om daar een geschikte plek te vinden om haar as uit te strooien. Opeens zag hij een witte vlinder terwijl het helemaal niet het juiste seizoen voor vlinders was. De vlinder fladderde van boomtak tot heidestruik en bleef steeds ietsje voor mijn vader uitvliegen. Totdat ze bij een kruising kwamen; het was de exacte plek waar mijn ouders altijd stopten om te beslissen of ze de lange of de korte route terug naar de auto zouden nemen. De vlinder ging op een heidestruik zitten en vladderde niet meer weg. Mijn vader zag dit als een teken.

vlindermandala


Een week later, op een mooie, zonnige dag in october, liepen mijn vader en ik dezelfde route. We hadden een koker bij ons met daarin de as van mijn moeder en verbaasden ons beiden over de grootte van de koker. Op de bewuste kruising stopten we. Mijn vader opende de koker en net toen hij mijn moeders as uit ging strooien begon het te waaien. Mijn vader was van top tot teen bedekt met haar as en alhoewel ik een paar meter bij hem vandaan stond kwam er ook as op mijn schoenen. Heel even stonden we aan de grond genageld, totaal geschokt, maar al gauw kregen we de slappe lach. Het was zo grappig. Door onze tranen van de lach en van afscheid waren we het er samen over eens dat dit echt iets voor mijn moeder was, alsof ze met ons mee lachte terwijl ze leek te zeggen ... ’kop op, wees vrolijk, want ik ben uit mijn gevangenis ontsnapt, ik ben gelukkig!’ . Tot de dag van vandaag, bijna 16 jaar later, word ik nog steeds wekelijks herinnert aan dat speciale moment als ik een witte vlinder voorbij zie vladderen, wat het hele jaar door mogelijk is aan de Costa Tropical waar ik woon. Het is altijd een heerlijk gevoel terwijl ik aan mijn moeder denk met een glimlach op mijn gezicht en de vlinder groet met een ‘hoi mam!’”

Ik geloof dat er meer is na de dood, maar of dit ook inderdaad het geval is doet er eigenlijk niet zoveel toe. Wat naar mijn mening wel belangrijk is is dat je bepaalde gevoelens kunt verzachten en zelfs veranderen, wat er dan weer toe kan leiden dat omstandigheden veranderen. Dit alles door de kracht van gedachten, door verbeeldingskracht, door visualisatie. Dit is wetenschappelijk bewezen. Dat ik fantaseer dat de vlinder een teken van mijn moeder is verandert mijn gemoed, het maakt me vrolijk en kalm. Ik ben al vele jaren gefascineerd door visualisatie en besloot vorig jaar om een reeks boeken te schrijven met visualisaties die worden vergezeld van mandalas door mij gemaakt. Het creëren of het inkleuren van een mandala maakt je rustig en op zo’n moment kan visualisatie extra krachtig zijn. De serie van zeven boeken is in het Engels geschreven en heet ‘The Art of Feeling Better’. Tot nu toe heb ik drie boekjes gepubliceerd: ‘I Feel Better’- ontspannende visualisaties om je beter te voelen, ‘I can Forgive’ – ontspannende visualisaties om je te helpen vergeven, los te laten en creatief te zijn, en ‘I Feel Better with Astrology’ – sterrenbeeld visualisaties voor dagelijks gebruik. Het zijn leuke ‘cadeau-boekjes’ die kunnen helpen om je op een bepaalde situatie te concentreren. Door de visualisatie kan je energie en je gevoel over deze situatie in positieve zin veranderen.


Je kunt de boeken bestellen via Amazon, maar voor een gesigneerd exemplaar kun je contact met me opnemen via info@renatevannijen.com

In deze blog heb ik ook een leuk weggevertje voor je! Als je het kalmerende effect van het inkleuren van een mandala wilt beleven dan kun je de vlindermandala gratis downloaden via: www.renatevannijen.com/butterflymandala.pdf

Als je het leuk vindt kun je me ook volgen op Facebook: https://www.facebook.com/RenartsBookWorld/
of je inschrijven voor de nieuwsbrief, dan krijg je bericht zodra er weer een nieuw blogverhaal is.