Als we denken aan Spaanse geluiden dan denken we al snel aan flamenco muziek en dat is te begrijpen, maar hoe zit het met die andere geluiden? Jongeren die toeterend rondjes rijden door het dorp of de stad in hun auto om te vieren dat hun voetbalclub een cup heeft gewonnen. Of de bruiloftstoet die luid toeterend achter de bruilofts auto aanrijden van de kerk naar de feestzaal. Of de harde knallen, die helaas vreselijk zijn voor honden en andere dieren, die dagelijks het begin en einde van de feestelijkheden aankondigen, zolang het dorpsfeest duurt. Die typisch Spaanse feesten met live muziek die pas om middernacht begint en eindigt in de vroege ochtenduurtjes wanneer de straatvegers alweer aan het werk gaan. Dan is er nog het jaarlijkse dorpsfeest met kermis vol kleurige, luide attracties die elkaar proberen te ‘overschreeuwen’ met keiharde popmuziek om mensen te trekken. Feesten die meestal eindigen met een vuurwerkshow met alweer veel harde knallen. Je kunt dan gemakkelijk tot de conclusie komen dat Spanje een zeer 'luidruchtig' land is en dat Spanjaarden zeer geluidtolerant zijn.
Maar er is ook het aangename geluid van de koffiemachines in de bars; het geluid van de koffie die wordt gemalen en melk die wordt opgewarmd voor alweer een ‘cafe con leche’. Ik luister ernaar, terwijl ik op mijn koffie wacht in mijn favourite cafe aan het strand. Alle tafels zijn bezet en ik hoor een mengeling van talen uit heel Europa en natuurlijk ook Spanjaarden. Mensen zeggen vaak dat Spanjaarden zo hard praten wanneer ze elkaar ontmoeten. Ik denk niet dat dit perse het geval is. Ja er zijn mensen die hard praten maar als je een taal niet begrijpt lijkt het al gauw alsof alle woorden aan elkaar zijn geplakt en dat mensen hard praten. Wat mij echter wel opvalt is dat er een groot aantal mannen en vrouwen zijn met een hele rauwe, hese stem. Ik dacht altijd dat dit het gevolg was van een zware rookverslaving, maar daar ben ik nu niet meer zo zeker van want een paar weken geleden hoorde ik een jongetje van nog geen tien jaar oud praten met zo’n zelfde diepe, hese stem. Ik vraag me af of de toon van onze stem ook wordt beïnvloed door onze omgeving. Dit zou wel kunnen verklaren waarom er vrouwen zijn in Amerika en in Engeland met van die hoge snerpende stemmen, iets wat je in Nederland niet zo vaak hoort.
De wind wakkert aan en ik luister naar het rustgevende geluid van de golven die het strand op en af rollen. Het brengt me terug naar mijn aangename realiteit op een dag als deze in juni. De maand waar het voorjaar verandert in de zomer lang vóór de 21e; een maand met heerlijke temperaturen, overdag warm en fris tijdens de avond. De maand waarin de geluiden weer aanzwellen. Zwaluwen die door de lucht scheren, meer mensen, meer ontmoetingen en gelukkige gezichten, meer live muziek en dansen en meer geluidsoverlast in de appartementen aan zee. Het hoort er allemaal bij als je in Zuid Spanje woont.
Wil je meer lezen over het leven in een klein Spaans dorpje lees dan het boek "Reflections from La Herradura" (te koop in het Engels en Spaans).
Voor interessante artikelen, mooie plaatjes en lekkere recepten kun je je abonneren op mijn La Herradura nieuwsbrief zodat je wekelijks een link krijgt naar de meest recente artikelen in dit leuke webmagazine. Het is gratis. www.laherradura-cultural.eu
Als je op de hoogte wilt worden gehouden zodra een nieuw Spaans avontuur is geplaatst, dan kun je je aanmelden voor mijn nieuwsbrief die altijd een link naar de meest recente blog bevat. Je kunt me natuurlijk ook volgen via Facebook als je dat leuk vindt: https://www.facebook.com/RenartsBookWorld/
Ik woon in Spanje en dit betekent dat ik kan genieten van blauwe luchten, de oranje gloed van de late middagzon op de bergketens en steeds wisselende horizons terwijl de zee speelt met een groot spectrum aan blauwtinten en turkoois. Voeg aan deze mix nog het licht van het zuiden van Spanje toe en je hebt een fantastische inspiratiebron voor kunstenaars, zoals ik. Ik hoef geen landschappen met olijfbomen, geweldige luchten boven een donkere indigo zee tijdens een zonsondergang in de winter in de baai van La Herradura te schilderen om in mijn werk te kunnen zien dat ik toch wel degelijk hierdoor ben beïnvloed. Als ik kijk naar mijn werk door de jaren heen dan is het duidelijk het het licht en de vele uren zon mijn kunst hebben geraakt. De kleuren in mijn schilderijen zijn helderder, levendiger en intenser geworden.
Ik schilder meestal figuren maar gebruik geen modellen voor mijn schilderijen. Wel observeer ik graag en krijg ik veel inspiratie van alleen maar kijken naar mensen en genieten van de verscheidenheid aan wat er zoal voorbijkomt hier in La Herradura. Vooral tijdens het lente-, herfst- en het winterseizoen is het niet moeilijk om onderscheid te maken tussen de verschillende types mensen. Zonder te willen generaliseren kun je er wel van uitgaan dat degenen die hier permanent wonen merken dat hun lichaam zich in de loop van de jaren aanpast aan de zomer- en wintertemperaturen. De hoge temperaturen in de zomer lijken minder warm maar in de winter hebben ze het eerder koud wat hun kleding duidelijk verraadt. Aan een kleurtje werken lijkt ook minder belangrijk te worden. Overwinteraars daarentegen kunnen vaak worden herkend aan hun zongebruinde huid en de meer zomerse kleding tijdens de wintermaanden met wel eventueel een jumper over de schouders gedrapeerd. En dan zijn er de vakantiegangers die de winter in hun land ontsnappen. Ze zijn te herkennen aan de t-shirts, korte broeken en teenslippers terwijl de lokale bevolking en permanente expats met een extra trui en laarzen in een hoek van een van de overdekte caféterassen schuilen voor de frisse wind.
Maar nu is het begin juni en de zomer begonnen. Iedereen heeft de zomerkleding uit de kast gehaald en ik kijk naar een groepje vrouwen die langs de tafel lopen waar ik geniet van een koffie en een bruin broodje met verse tomaat, zout en extravergin olijfolie.
Ik zie een invasie van teenslippers, in alle soorten en maten en in felle kleuren met exotische ontwerpen of een wiebelende rubber bloem. Ik verbaas me over het lef van enkele van de vrouwelijke eigenaren. Schilferende nagellak op te lange teennagels die vrolijk van de frisse lucht genieten, gebarsten hielen onder gladgeschoren benen. Ik ben ook gefascineerd door het gemak waarmee sommige elegant uitziende dames pronken met hun misvormde voeten, vermoedelijk doordat ze jarenlang in stiletto schoenen met een punt hebben gezeten. Dure leren sandalen kunnen de vruchteloze pogingen van de pedicure niet verhullen. Ik zie overal likdoorns, blaren en pleisters waarvan de randjes een beetje zwart zijn geworden. Niemand lijkt zich er druk om te maken en ik vraag me af waarom ik wel.
Dus neem ik mijn aandacht weer mee naar de kleurrijke mengeling van mensen die langs de kust slenteren, aangetrokken door de zee en de zon. Sommigen in de wetenschap dat ze later die dag naar hun villa kunnen gaan voor een verfrissende duik in het zwembad. Soms vind ik dit ook wat verontrustend. De meeste mensen, de toeristen, de expats, en ook veel Spanjaarden lijken dit water vaak als vanzelfsprekend te beschouwen. Het overdreven veel water geven aan de planten in de tuin of op een terras, de kraan wijd open laten staan bij het poetsen van de tanden of het schoonmaken van groente of verse vis. Ook lange douches om de iets verbrande huid af te koelen of juist een warm bad om even lekker in te ontspannen. We vinden het allemaal zo normaal.
Niemand lijkt zich af te vragen waar al dit water vandaankomt. Als het regent, en dat gebeurt eerlijk gezegd veel te weinig, kunnen straten weliswaar in zeer korte tijd veranderen in rivieren, maar tot mijn verbazing hoor ik dan toch mensen klagen over het ‘slechte’ weer. Hoewel het zelden of nooit voorkomt dat de zon een hele week niet schijnt, kan het wel gebeuren dat er een week lang iedere dag wat regenbuien vallen, zoals dit het geval was begin mei van dit jaar. Voor mensen die naar Spanje komen voor een zonvakantie is dat natuurlijk wel wat triest, maar als je je in de bevoorrechte positie bevindt om voor langere periodes in dit prachtige land te kunnen wonen zou je misschien die regen kunnen zien als een geschenk.
Die regen is zo nodig in Andalusië en dus ook in La Herradura. De lokale economie is gebaseerd op landbouw, zoals de avocado en de tropische fruitteelt, en toerisme en beide hebben grote hoeveelheden water nodig. In zekere zin heeft La Herradura nog geluk dat er een groot ondergronds waterreservoir is, maar om dit te behouden moet het wel voldoende regenen tijdens de wintermaanden. Wanneer er te weinig regen valt zal het zoute zeewater zich vermengen met het zoete water en dit betekent dat het water uit de kraan ook zout zal worden. Niet zo handig als je het zoute zeewater van je lijf wilt spoelen, maar natuurlijk funest voor de fruitteelt.
Ik betaal voor mijn ontbijt en besef dat ik nu zit te mopperen over mensen die mopperen, maar ik besef ook dat ik me gelukkig kan prijzen dat ik deze prachtige, inspirerende plek mijn thuis kan noemen. Dat is iets wat ik nooit gewoon zal vinden en.... ik voel een schilderij in me opborrelen.
Als je meer wilt weten over La Herradura dan nodig ik je uit om de nieuwe website te bezoeken. Het is in feite een webmagazine, www.laherradura-cultural.eu die ik heb gecreëerd samen met Ferry Verhoeve. Sinds een paar weken is ons team ook versterkt met de Spaanse Ana Espildora en samen werken we eraan om La Herradura nog bekender te krijgen als de culturele hotspot die het al is.
Je kunt je inschrijven voor deze website (die in het Engels en in het Spaans verschijnt) en dan ontvang je wekelijks een update van interessante culturele informatie uit La Herradura en omgeving, bijvoorbeeld artikelen over milieu evenementen zoals fotowedstrijden, over artiesten, locale feesten, sport evenementen, leuke recepten en nog veel meer. Zeker de moeite waard. Bovendien kunnen we je steun goed gebruiken, dus schrijf je snel in! Dat kan hier, aan de rechterkant van de pagina onder Subscribe to our newsletter.
Als je mijn boek Reflections from La Herradura, wilt kopen kan dat natuurlijk ook. Klik hier.
Als je op de hoogte wilt worden gehouden zodra een nieuw Spaans avontuur is geplaatst, dan kun je je aanmelden voor mijn nieuwsbrief die altijd een link naar de meest recente blog bevat. Je kunt me natuurlijk ook volgen via Facebook als je dat leuk vindt: https://www.facebook.com/RenartsBookWorld/
