Een huis of een thuis

Het verschil tussen een huis en een thuis!

In mijn laatste blog had ik het over het weer hier in Zuid-Spanje met zomerse wintertemperaturen. De maand december was extreem warm wat geweldig was voor toeristen, maar niet zo goed voor het land omdat het nog steeds veel te droog is en het snakt naar regen. Ook deze blog begin ik over het weer, want tsjonge jonge, wat is het frisjes hier! De winter is eindelijk aangebroken en hoewel het nog steeds niet genoeg heeft geregend, hebben we behoorlijk wat kou gehad, en ik bedoel jassen, hoeden, sjaals en voor sommigen zelfs handschoenen en winterlaarzen kou. 

 

Zelfs de meeste toeristen moeten de teenslippers en korte broeken in de kast laten staan met temperaturen ergens tussen de 7 en 13 graden Celsius en een waterkoude wind. Gelukkig hebben we een prachtige pelletkachel in ons huis die snel een lekkere warme temperatuur creëert. Toen we ons oude huis, vlak voordat we gingen trouwen zo'n 3,5 jaar geleden, renoveerden, stond ik erop dat we een pelletkachel zouden kopen. Ik had eerder een huis met een dergelijke kachel gehuurd en ik wist wat fijne warmte ze geven en ook dat ze goedkoop zijn in gebruik en ook nog eens milieuvriendelijk zijn. En door word ik wel blij van.

Ik moet toegeven dat ik niet goed snap waarom zoveel Spanjaarden (die ik ken) geen enkele vorm van verwarming in huis hebben. Sommigen hebben slechts een kleine voetkachel onder een ronde tafel met een tafelkleed tot aan de vloer. Je krijgt dat hele hete voeten terwijl je neus en oren ijskoud blijven. De familie van mijn man gebruikt helemaal geen verwarming. Ze dragen gewoon een heleboel lagen kleding en blijven druk bezig in huis. Als ze uiteindelijk toch gaan zitten is de nylon ochtendjas (voor de vrouwen) de oplossing, bovenop de andere lagen kleding. Mannen doen, wat ik zo zie, gewoon een winterjas aan en zo zitten ze dan televisie te kijken in de woonkamer.

Natuurlijk heb ik gevraagd waarom ze geen verwarming nemen en ik kreeg te horen ... "Winter is niet zo lang in Zuid-Spanje, dus waarom zouden we moeite doen". Ik ben het daar niet mee eens en veel andere buitenlanders die zich hier hebben gevestigd waren geschokt toen ze hun eerste winter hier doorbrachten. De huizen zijn koud omdat ze zijn gebouwd om de zon buiten te houden. Veel Spanjaarden zijn zo gewend om de zon buiten te houden dat ze dat zelfs tijdens de wintermaanden doen en in plaats van de zon de ramen binnen te laten, en zo het huis op te warmen, houden ze liever alle luiken dicht. Het verbaast me, maar als dat de cultuur is, respecteer ik dat natuurlijk.

Dat betekent niet dat ik zo moet leven. Het kostte wel wat overtuigingskracht om mijn man een pelletkachel te laten kopen toen we het huis renoveerden, omdat ook hij de winter altijd zonder verwarming had overleefd. Nu herinnert hij me er elk jaar weer aan hoe dankbaar hij is en hij is helemaal verliefd geworden op onze kachel. Het heeft ons huis in een gezellig thuis veranderd.

Als je een lekker warm huis hebt om naar terug te komen is het heerlijk om met de hond langs het strand te lopen in de koude zeewind. Dat had ik ook nodig ... want de eerste week van januari had ik het een even moeilijk. Ik had zoveel energie gestoken in het schrijven van blogs over mijn kunst en mijn boeken en met het

maken van mijn monoprints en allerlei andere zelf-opgelegde verplichtingen...Vervolgens tweeten over mijn blogs en constant informatie delen op Facebook en andere sociale mediasites. Het werd allemaal te veel. Ik had het gevoel dat ik overspannen raakte, voelde me enigszins depressief, en teleurgesteld in mezelf, gefrustreerd, het gevoel dat ik niet genoeg tijd had en altijd maar achter de feiten aanrende. Ik had een 'break' nodig. Nu is vakantie vieren geen optie, maar geen reden om daarover te klagen als je in een vakantieoord aan de Spaanse zuidkust woont. 

Ik moest een paar stappen terugnemen en dat was heel moeilijk voor me. Ik doe altijd iets. Er is geen dag voorbijgegaan, letterk, de afgelopen jaren, ook op zondagen, dat ik niet tenminste een paar uurtjes, maar meestal vele uren, heb

gewerkt aan iets uit mijn 'prioriteitenlijst', zoals het schrijven van een verhaal of een blogpost, het starten van mijn volgende boek, een mandala creëren, werken aan een nieuwe series schilderijen, mijn aanwezigheid op de sociale media vergroten om mijn blogs, mijn boeken en mijn kunst te promoten. Strategieën bestuderen via webinars, boeken, etc. om mijn werk op plekken te krijgen waar mensen het kunnen zien en zo de verkoop van mijn boeken en kunst te genereren.

Mijn eigen website verbeteren, meer kunst op de Saatchi online website zetten,

mijn  auteurspagina in Amazon bijwerken, meer werk opladen in RedBubble, 

mijn wekelijkse blog voor de Cirkel van Compassie schrijven, een Nederlandse 

website die holistisch leven promoot, artikelen en een wekelijkse nieuwsbrief 

schrijven voor het La Herradura-Cultural magazine, mijn Spaanse avonturenblog 

schrijven, workshops en kunstlessen op papier zetten en promoten ... 

Ik wed dat je moe wordt van het lezen van al deze projecten! Ik ook!

Maar wat doe je als het allemaal even teveel wordt? Nou, je ontspannen en in mijn geval, mediteren, videos van inspirerende sprekers of een leuke documentaire of film bekijken, Miki, die enthousiaste rommelige stuiterbal uitlaten, en sommige avonden Miguel,en Fani. Genieten van de frisse lucht in mijn gezicht en vooral mijn hoop op de uitkomst (resultaat in verkopen) los te laten. Dus dat is wat ik heb gedaan en ik voel me een stuk beter. Oh begrijp me niet verkeerd. Die lijst blijft bestaan, maar in een veel langzamer tempo en zonder de daaraan verbonden prioriteiten. Ik doe waar ik zin in heb en zorg dat ik goed voor mezelf zorg. En het resultaat. Grappig genoeg lijkt het wel alsof ik meer tijd heb dan ik tevoren had. Ik voel me ontspannen en het schrijven stroomt weer. Ik zet mezelf niet meer onder druk. Schilderen is eigenlijk goed voor me omdat het me ontspant, dus dat is ook een voordeel. Ik voel me gelukkig en laat mijn gehechtheid aan en hoop op de uitkomst los. Wat er ook op mijn pad komt, het is goed. Dit alles betekent niet dat ik mijn passie verloren heb en voel je vrij om mijn kunst- en boekenblogs (in het Engels) te lezen.

Mijn laatste kunstblog gaat over wat kunst voor je huis- of kantoorruimte kan doen. Ik geloof dat het letterlijk het verschil is tussen een huis en een Thuis. En een prettig thuis, dat willen we toch allemaal! :-)

Als je meer wilt weten over mij als schrijver en als kunstenaar, nodig ik je uit om mijn website te bezoeken. Ook kun je hier mijn kunstblog en/of mijn boekenblog lezen. Je kunt je gratis abonneren op de nieuwsbrief dan blijf je op de hoogte als er weer een nieuwe blog is. Je ontvangt ook twee hoofdstukken (in het engels) van mijn boek 'Cheers', een boek waar ik momenteel over blog, omdat het een boek is dat mensen helpt om uit hun isolement te komen. Cheers is ook vertaald naar het Nederlands (Cheers, het Isolement doorbroken). De blogs zijn geschreven in de Engelse taal: Klik op de volgende link voor mijn Kunstblog: Art Blog Klik op de volgende link voor mijn Boekenblog: Cheers Blog