Het
verschil tussen een huis en een thuis!
In
mijn laatste blog had ik het over het weer hier in Zuid-Spanje met
zomerse wintertemperaturen. De maand december was extreem warm wat
geweldig was voor toeristen, maar niet zo goed voor het land omdat
het nog steeds veel te droog is en het snakt naar regen. Ook deze
blog begin ik over het weer, want tsjonge jonge, wat is het frisjes
hier! De winter is eindelijk aangebroken en hoewel het nog steeds
niet genoeg heeft geregend, hebben we behoorlijk wat kou gehad, en ik
bedoel jassen, hoeden, sjaals en voor
sommigen zelfs handschoenen en winterlaarzen kou.
Zelfs
de meeste toeristen moeten de teenslippers en korte broeken in de
kast laten staan met temperaturen ergens tussen de 7 en 13 graden
Celsius en een waterkoude wind. Gelukkig hebben we een prachtige
pelletkachel in ons huis die snel een lekkere warme temperatuur
creëert. Toen we ons oude huis, vlak voordat we gingen trouwen zo'n
3,5 jaar geleden, renoveerden, stond ik erop dat we een pelletkachel
zouden kopen. Ik had eerder een huis met een dergelijke kachel
gehuurd en ik wist wat fijne warmte ze geven en ook dat ze goedkoop
zijn in gebruik en ook nog eens milieuvriendelijk zijn. En door word
ik wel blij van.
Ik moet toegeven dat ik niet goed snap waarom zoveel Spanjaarden (die ik ken) geen enkele vorm van verwarming in huis hebben. Sommigen hebben slechts een kleine voetkachel onder een ronde tafel met een tafelkleed tot aan de vloer. Je krijgt dat hele hete voeten terwijl je neus en oren ijskoud blijven. De familie van mijn man gebruikt helemaal geen verwarming. Ze dragen gewoon een heleboel lagen kleding en blijven druk bezig in huis. Als ze uiteindelijk toch gaan zitten is de nylon ochtendjas (voor de vrouwen) de oplossing, bovenop de andere lagen kleding. Mannen doen, wat ik zo zie, gewoon een winterjas aan en zo zitten ze dan televisie te kijken in de woonkamer.
Natuurlijk
heb ik gevraagd waarom ze geen verwarming nemen en ik kreeg te horen
... "Winter is niet zo lang in Zuid-Spanje, dus waarom zouden we
moeite doen". Ik ben het daar niet mee eens en veel andere
buitenlanders die zich hier hebben gevestigd waren geschokt toen ze
hun eerste winter hier doorbrachten. De huizen zijn koud omdat ze
zijn gebouwd om de zon buiten te houden. Veel Spanjaarden zijn zo
gewend om de zon buiten te houden dat ze dat zelfs tijdens de
wintermaanden doen en in plaats van de zon de ramen binnen te laten,
en zo het huis op te warmen, houden ze liever alle luiken dicht. Het
verbaast me, maar als dat de cultuur is, respecteer ik dat
natuurlijk.
Dat
betekent niet dat ik zo moet leven. Het kostte wel wat
overtuigingskracht om mijn man een pelletkachel te laten kopen toen
we het huis renoveerden, omdat ook hij de winter altijd zonder
verwarming had overleefd. Nu herinnert hij me er elk jaar weer aan
hoe dankbaar hij is en hij is helemaal verliefd geworden op onze
kachel. Het heeft ons huis in een gezellig thuis veranderd.
Als
je een lekker warm huis hebt om naar terug te komen is het heerlijk
om met de hond langs het strand te lopen in de koude zeewind. Dat had
ik ook nodig ... want de eerste week van januari had ik het een even
moeilijk. Ik had zoveel energie gestoken in het schrijven van blogs
over mijn kunst en mijn boeken en met het
maken van mijn monoprints
en allerlei andere zelf-opgelegde verplichtingen...Vervolgens
tweeten over mijn blogs en constant informatie delen op Facebook en
andere sociale mediasites. Het werd allemaal te veel. Ik had het
gevoel dat ik overspannen raakte, voelde me enigszins depressief, en
teleurgesteld in mezelf, gefrustreerd, het gevoel dat ik niet genoeg
tijd had en altijd maar achter de feiten aanrende. Ik had een 'break'
nodig. Nu is vakantie vieren geen optie, maar geen reden om daarover
te klagen als je in een vakantieoord aan de Spaanse zuidkust woont. Ik moest een paar stappen terugnemen en dat was heel moeilijk voor me. Ik doe altijd iets. Er is geen dag voorbijgegaan, letterk, de afgelopen jaren, ook op zondagen, dat ik niet tenminste een paar uurtjes, maar meestal vele uren, heb
gewerkt aan iets uit mijn 'prioriteitenlijst', zoals het schrijven van een verhaal of een blogpost, het starten van mijn volgende boek, een mandala creëren, werken aan een nieuwe series schilderijen, mijn aanwezigheid op de sociale media vergroten om mijn blogs, mijn boeken en mijn kunst te promoten. Strategieën bestuderen via webinars, boeken, etc. om mijn werk op plekken te krijgen waar mensen het kunnen zien en zo de verkoop van mijn boeken en kunst te genereren.
Mijn eigen website verbeteren, meer kunst op de Saatchi online website zetten,
mijn auteurspagina in Amazon bijwerken, meer werk opladen in RedBubble,
mijn wekelijkse blog voor de Cirkel van Compassie schrijven, een Nederlandse
website die holistisch leven promoot, artikelen en een wekelijkse nieuwsbrief
schrijven voor het La Herradura-Cultural magazine, mijn Spaanse avonturenblog
schrijven, workshops en kunstlessen op papier zetten en promoten ...
Ik wed dat je moe wordt van het lezen van al deze projecten! Ik ook!
Maar
wat doe je als het allemaal even teveel wordt? Nou, je ontspannen en
in mijn geval, mediteren, videos van inspirerende sprekers of een
leuke documentaire of film bekijken, Miki, die enthousiaste rommelige
stuiterbal uitlaten, en sommige avonden Miguel,en Fani. Genieten van
de frisse lucht in mijn gezicht en vooral mijn hoop op de uitkomst
(resultaat in verkopen) los te laten. Dus dat is wat ik heb gedaan en
ik voel me een stuk beter. Oh begrijp me niet verkeerd. Die lijst
blijft bestaan, maar in een veel langzamer tempo en zonder de daaraan
verbonden prioriteiten. Ik doe waar ik zin in heb en zorg dat ik goed
voor mezelf zorg. En het resultaat. Grappig genoeg lijkt het wel
alsof ik meer tijd heb dan ik tevoren had. Ik voel me ontspannen en
het schrijven stroomt weer. Ik zet mezelf niet meer onder druk.
Schilderen is eigenlijk goed voor me omdat het me ontspant, dus dat
is ook een voordeel. Ik voel me gelukkig en laat mijn gehechtheid aan
en hoop op de uitkomst los. Wat er ook op mijn pad komt, het is goed.
Dit alles betekent niet dat ik mijn passie verloren heb en voel je
vrij om mijn kunst- en boekenblogs (in het Engels) te lezen.
Mijn laatste kunstblog gaat over wat kunst voor je huis- of kantoorruimte
kan doen. Ik geloof dat het letterlijk het verschil is tussen een
huis en een Thuis. En een prettig thuis, dat willen we toch allemaal!
:-)
Als
je meer wilt weten over mij als schrijver en als kunstenaar, nodig ik je
uit om mijn website
te bezoeken. Ook kun je hier mijn kunstblog en/of mijn boekenblog
lezen. Je kunt je gratis
abonneren op de nieuwsbrief dan blijf je op de hoogte als er weer een
nieuwe blog is. Je ontvangt ook twee hoofdstukken (in het engels) van
mijn boek 'Cheers', een
boek waar ik momenteel over blog, omdat het een boek is dat mensen helpt
om uit
hun isolement te komen. Cheers is ook vertaald naar het Nederlands (Cheers, het Isolement doorbroken).
Klik op de volgende link voor mijn Boekenblog: Cheers Blog
|