Dus je hebt de overstap naar Spanje gemaakt of denkt erover om de stap te maken. Of wellicht kom je gewoon graag op vakantie naar Spanje. Misschien heb je voor jezelf een klein Spaans-Nederlands taalboekje bij de dichtstbijzijnde boekhandel gehaald en leer je wat zinnetjes uit je hoofd en probeert je uitspraak te verbeteren, terwijl je diep van binnen wel weet dat het om iets vragen in perfect Spaans vrij nutteloos is als je het antwoord niet zult begrijpen. Mogelijk ging je een paar keer naar Spaanse les en hoop je dat dit voldoende is. Sommige Engelsen die hier komen wonen nemen de moeite niet eens omdat ze weten dat ze naar een streek gaan waar vooral Engelsen wonen. Dit verbaast me vaak, maar wie ben ik om te oordelen. Er zijn hele gemeenschappen gebouwd waar zogenaamde ‘expats’ elkaar verschillende diensten aanbieden in de Spaanse zon. Maar ik moet toegeven dat ik het nogal grappig vind als ik naar één van die reality TV-shows kijk waar mensen een nieuw leven beginnen in een ander land en zich totaal niet verstaanbaar kunnen maken. En toen ik een keurige Engelse dame in een spaanse slagerij om een ‘chicken’ hoorde vragen en ze, toen ze geen herkenbare reactie kreeg, het woord bleef herhalen, steeds luider sprekend en steeds geïrriteerder terwijl de slager haar aankeek alsof ze van een andere planeet kwam was dit zowel nogal beledigend als bijzonder grappig. En toen een Nederlandse dame op een kleine ‘farmer’s markt een stuk van de overheerlijke Noord-hollandse oude kaas sneed voor de Spaanse klant en glimlachend 'mucho lekker' zei en vervolgens nog wat uitleg gaf in Nederlandse woorden met een Spaans accent was dat zeker vermakelijk. Over accenten gesproken.
Ik woon nu al jaren in Andalusië. Nu is het zo dat diegenen onder jullie die hier goed voorbereid met een aantal Spaanse taallessen achter de rug naartoe zijn gekomen mogelijk voor een verrassing komen te staan want het lijkt of ze hier een andere taal spreken. De laatste letters van de meeste woorden worden ingeslikt en hoe dieper je het platteland ingaat hoe meer ze de woorden lijken in te slikken. Wees dus niet verbaast als je iemand 'maome' hoort zeggen in plaats van 'mas o menos', wat 'min of meer' betekent. Je krijgt misschien het gevoel dat je weer terug moet naar de schoolbank, maar maak je geen zorgen; na een paar jaar praktijkervaring ga je wel wennen aan dat accent en mogelijk hoor je jezelf op een dag de laatste letters van wat woorden inslikken als je in een plaatselijk winkeltje wat boodschappen doet. Dan weet je dat je begint in te burgeren. Taal is iets grappigs. Persoonlijk houd ik van talen, wat wel duideljk is als je weet dat ik … dromgeroffel… vijf talen spreek. Dat betekent echter niet dat ik nooit fouten maak. Na bijna 13 jaar in Spanje te hebben gewoond slipt er nog steeds af en toe een Italiaans woordje in mijn zinnen en ik krijg het maar niet voor elkaar om de woorden ‘llevar en traer’ op de juiste manier te gebruiken. En ik moet vooral ook uitkijken wanneer ik mensen vertel dat ik het warm heb. Het woordje ‘caliente’ kun je prima gebruiken als je een kop koffie bestelt en ‘muy caliente’ toevoegt zodat je geen lauwe koffie krijgt, wat niet ongebruikelijk is hier in Spanje waar veel Spanjaarden klontjes ijs in hun koffie gooien. Echter toen ik wat mensen liet weten dat ik ‘muy caliente’ was toen ze me op een snikhete dag vroegen hoe het met me ging werd ik vriendelijk uitgelachen, omdat ik ze zojuist had verteld dat ik hitsig was. Het is ook nogal een uitdaging als ik in mijn Spaanse mobieltje met Engelstalig keyboard het woordje ‘jaar’ moet intypen, wat in het Spaans ‘año’ is, maar ‘ano’ heeft een hele andere betekenis. Zoek dat maar op in je woordenboek. Leven in een ander land komt zeker met taal taalbarrières, maar het is niet iets dat niet kan worden opgelost met een gulle glimlach.
Nou zal niemand verwachten dat de gemiddelde Spanjaard in een toeristengebied Nederlands spreekt, maar er zijn natuurlijk wel Spanjaarden die Engels kunnen spreken. Het is overigens wel een uitdaging voor Spanjaarden uit Andalusië die als ze Engels praten nog steeds de neiging hebben om de laatste letters in te slikken waardoor het soms nogal lastig is om ze te begrijpen. Zingen in het Engels kan ook een uitdaging zijn voor sommige Spaanse zangers, wat ik onlangs ontdekte tijdens een live concert. Hoewel de stem van de zanger-gitarist geweldig was, zijn muziek fantastisch, en hij enthousiast, met een duidelijk Amerikaans accent, de menigte probeerde op te zwepen, was zijn uitspraak zo slecht dat je er niets van kon maken. Te oordelen naar het gelach van een groep Engelsen in het publiek was ik niet de enige die het nogal hilarisch vond. Het deed herinnerde me ook aan de tijd vóórdat ik Engese les kreeg op school en ik uit volle borst meezong met een liedje van de Beatles … "obladi oblada la gozon ja la la la la la gozon" (even voor de duidelijkheid, dat was natuurlijk ‘life goes on’). Doet dit alles er iets toe? Ach, eigenlijk niet. Wat belangrijk is is dat we vreedzaam met elkaar omgaan en elkaar respecteren en op een prettige manier samenleven met de inwoners van ons gastland en dat is precies wat ik, en vele buitenlanders in Spanje, hier doen. Welkom in Spanje!
Als je op de hoogte wilt worden gehouden zodra een nieuw Spaans avontuur is geplaatst, dan kun je je aanmelden voor mijn nieuwsbrief die altijd een link naar de meest recente blog bevat. Je kunt me natuurlijk ook volgen via Facebook als je dat leuk vindt: https://www.facebook.com/RenartsBookWorld/
